مواد اولیه چمن مصنوعیعمدتاً پلی اتیلن (PE) و پلی پروپیلن (PP) هستند و همچنین می توان از پلی وینیل کلراید و پلی آمید استفاده کرد. برگها برای تقلید از چمن طبیعی به رنگ سبز رنگ می شوند و جاذب های فرابنفش باید اضافه شود. پلی اتیلن (PE): احساس نرمی بیشتری دارد و ظاهر و عملکرد ورزشی آن به چمن طبیعی نزدیکتر است که به طور گسترده توسط کاربران پذیرفته شده است. این ماده پرمصرف ترین ماده خام برای الیاف چمن مصنوعی در بازار است. پلی پروپیلن (PP): فیبر چمن سخت‌تر است، معمولاً برای زمین‌های تنیس، زمین‌های بازی، باند فرودگاه یا تزئینات مناسب است. مقاومت در برابر سایش کمی بدتر از پلی اتیلن است. نایلون: این اولین ماده خام برای الیاف چمن مصنوعی است و متعلق به نسلفیبر چمن مصنوعی.
ساختار مواد چمن مصنوعی از 3 لایه مواد تشکیل شده است. لایه پایه از لایه خاک فشرده، لایه سنگریزه و لایه آسفالت یا بتنی تشکیل شده است. لایه پایه باید جامد، بدون تغییر شکل، صاف و نفوذناپذیر باشد، یعنی یک میدان بتنی عمومی. با توجه به مساحت زیاد زمین هاکی، لایه پایه باید در حین ساخت به خوبی اداره شود تا از غرق شدن جلوگیری شود. اگر یک لایه بتنی گذاشته شود، درزهای انبساط باید پس از عمل آوری بتن بریده شوند تا از تغییر شکل انبساط حرارتی و ترک جلوگیری شود. در بالای لایه پایه یک لایه بافر قرار دارد که معمولاً از لاستیک یا پلاستیک فوم ساخته می شود. لاستیک دارای خاصیت ارتجاعی متوسط و ضخامت 3 تا 5 میلی متر است. پلاستیک فوم ارزان تر است، اما دارای کشش ضعیف و ضخامت 5 تا 10 میلی متر است. اگر خیلی ضخیم باشد، چمن خیلی نرم خواهد بود و به راحتی فرو می‌رود. اگر خیلی نازک باشد فاقد خاصیت ارتجاعی بوده و نقش بافری ایفا نخواهد کرد. لایه بافر باید محکم به لایه پایه وصل شود، معمولاً با لاتکس سفید یا چسب. لایه سوم که لایه سطحی نیز می باشد، لایه چمن است. با توجه به شکل سطح تولید، چمن کرکی، چمن نایلونی مجعد دایره ای، چمن الیاف پلی پروپیلن برگ شکل و چمن نفوذپذیر بافته شده با رشته های نایلونی وجود دارد. این لایه نیز باید با لاتکس به پلاستیک یا فوم چسبانده شود. در طول ساخت، چسب باید به طور کامل اعمال شود، به نوبه خود محکم فشار داده شود و هیچ چین و چروکی ایجاد نشود. در خارج از کشور، دو نوع رایج از لایه های چمن وجود دارد: 1. الیاف برگ شکل لایه چمن نازک تر است، تنها 1.2 ~ 1.5 میلی متر. 2. الیاف چمن ضخیم تر هستند، 20 ~ 24 میلی متر، و کوارتز روی آن تقریبا تا بالای فیبر پر شده است.
حفاظت از محیط زیست
پلی اتیلن، جزء اصلی چمن مصنوعی، یک ماده غیرقابل تجزیه زیستی است. پس از 8 تا 10 سال پیری و حذف، تن ها زباله پلیمری را تشکیل می دهد. در کشورهای خارجی به طور کلی توسط شرکت ها بازیافت و تخریب می شود و سپس بازیافت و مورد استفاده مجدد قرار می گیرد. در چین می توان از آن به عنوان پرکننده پایه برای مهندسی راه استفاده کرد. در صورت تغییر مکان به کاربری های دیگر، لایه پایه ساخته شده توسط آسفالت یا بتن باید حذف شود.
مزایا
چمن مصنوعی دارای مزایای ظاهر روشن، سبز در تمام طول سال، زنده بودن، عملکرد زهکشی خوب، عمر طولانی و هزینه نگهداری کم است.
مشکلات حین ساخت:
1. اندازه علامت گذاری به اندازه کافی دقیق نیست و چمن سفید صاف نیست.
2. استحکام تسمه مفصل کافی نیست یا از چسب چمن استفاده نمی شود و چمن به سمت بالا می چرخد.
3. خط مشترک سایت مشخص است،
4. جهت اقامتگاه ابریشم چمن به طور منظم مرتب نشده است و تفاوت رنگ بازتاب نور رخ می دهد.
5. سطح محل به دلیل تزریق ناهموار شن و ماسه ناهموار است و ذرات لاستیک و یا چروک های چمن از قبل پردازش نشده است.
6. محل دارای بو یا تغییر رنگ است که بیشتر به دلیل کیفیت پرکننده است.
مشکالت فوق که مستعد بروز در حین ساخت و ساز هستند تا زمانی که کمی توجه شود و مراحل ساخت چمن مصنوعی به شدت رعایت شود قابل اجتناب است.
زمان ارسال: ژوئیه-10-2024
