تفاوت چمن مصنوعی با چمن طبیعی

ما اغلب می‌توانیم چمن مصنوعی را در زمین‌های فوتبال، زمین‌های بازی مدارس و باغ‌های مناظر داخلی و خارجی ببینیم. پس میدونیتفاوت بین چمن مصنوعی و چمن طبیعی? بیایید روی تفاوت بین این دو تمرکز کنیم.

مقاومت در برابر آب و هوا: استفاده از چمن های طبیعی به راحتی توسط فصول و آب و هوا محدود می شود. چمن های طبیعی نمی توانند در زمستان سرد یا آب و هوای نامساعد زنده بمانند. چمن مصنوعی می تواند با تغییرات آب و هوا و آب و هوا سازگار شود. چه در زمستان سرد و چه در تابستان گرم، می توان از زمین های چمن مصنوعی به طور معمول استفاده کرد. آنها کمتر تحت تأثیر باران و برف قرار می گیرند و می توان از آنها در 24 ساعت شبانه روز استفاده کرد.

دوام: مکان های ورزشی که با چمن طبیعی سنگ فرش شده اند معمولاً پس از 3-4 ماه نگهداری پس از کاشت چمن مورد استفاده قرار می گیرند. عمر سرویس به طور کلی بین 2 تا 3 سال است و اگر تعمیر و نگهداری فشرده باشد، می توان آن را تا 5 سال افزایش داد. -6 سال علاوه بر این، الیاف چمن طبیعی نسبتاً شکننده هستند و پس از قرار گرفتن در معرض فشار یا اصطکاک خارجی به راحتی می توانند به چمن آسیب وارد کنند و بازیابی در کوتاه مدت کند است. چمن مصنوعی مقاومت در برابر سایش فیزیکی بسیار خوبی دارد و بادوام است. نه تنها چرخه سنگ فرش کوتاه است، بلکه عمر مفید سایت نیز بیشتر از چمن طبیعی است، معمولاً 5-10 سال. حتی اگر سایت چمن مصنوعی آسیب دیده باشد، می توان آن را به موقع تعمیر کرد. ، تأثیری بر استفاده عادی از محل برگزاری نخواهد داشت.

اقتصادی و کاربردی: هزینه کاشت و نگهداری چمن طبیعی بسیار بالاست. برخی از زمین های فوتبال حرفه ای که از چمن طبیعی استفاده می کنند، هزینه های سالیانه نگهداری چمن بالایی دارند. استفاده از چمن مصنوعی می تواند هزینه های مدیریت و نگهداری بعدی را تا حد زیادی کاهش دهد. تعمیر و نگهداری ساده است، نیازی به کاشت، ساخت و ساز یا آبیاری نیست، و نگهداری دستی نیز صرفه جویی بیشتری در کار دارد.

عملکرد ایمنی: چمن طبیعی به طور طبیعی رشد می کند، و ضریب اصطکاک و خواص لغزشی را نمی توان در هنگام حرکت روی چمن کنترل کرد. اما در حین تولید چمن مصنوعی می توان نخ های چمن مصنوعی را از طریق نسبت های علمی و فرآیندهای تولید خاص کنترل کرد. چگالی و نرمی آن را برای کشسانی، جذب ضربه و بالش بهتر در هنگام استفاده مناسب تر می کند، که می تواند تضمین کند که افراد در حین ورزش کمتر آسیب می بینند و احتمال آتش سوزی کمتری دارند. علاوه بر این، لایه سطحی چمن مصنوعی قابل بازیافت و استفاده مجدد است و عملکرد محیطی بسیار خوبی دارد.

دیدن اینکه اکنون مردم کیفیت چمن مصنوعی را به همان اندازه چمن طبیعی ارتقا داده اند و حتی از برخی جهات از چمن طبیعی نیز پیشی گرفته اند، دشوار نیست. از نظر ظاهری چمن مصنوعی به چمن طبیعی نزدیک و نزدیکتر خواهد شد و یکپارچگی و یکنواختی آن بهتر از چمن طبیعی خواهد بود. با این حال، تفاوت در مزایای زیست محیطی اجتناب ناپذیر است. عملکردهای اکولوژیکی چمن طبیعی برای تنظیم ریزاقلیم و تغییر محیط را نمی توان با چمن مصنوعی جایگزین کرد. با این حال، با توسعه فناوری چمن مصنوعی در آینده، می توان باور داشت که چمن مصنوعی و چمن طبیعی به مزایای مربوط به خود ادامه می دهند، از نقاط قوت یکدیگر درس می گیرند و مکمل یکدیگر هستند. در مقابل این پس زمینه، صنعت چمن مصنوعی موظف است چشم اندازهای توسعه گسترده تری را ایجاد کند.